Prawdy i mity na temat Islandii

Prawdy i mity na temat Islandii

Stereotypy, choć nie bardzo je lubimy, jeśli dotyczą nas samych, są częścią naszej kultury i odzwierciedlają sposób patrzenia na świat danej grupy społecznej. Podobno w każdym z tych uproszczonych poglądów kryje się ziarnko prawdy, choć oczywiście nie powinniśmy brać do siebie prawideł z nich płynących. Niestety często takie szablonowe postrzeganie innych osób czy nacji jest silniejsze od nas samych i ulegamy mu łatwo, a może nawet bezwiednie. Zdarza się, że jedziemy w podróż do obcego kraju wyłącznie z taką stereotypową wiedzą i często dopiero na miejscu przekonujemy się, jak mylne było nasze myślenie. Prawda i mity na temat Islandii.

My, ruszając na Islandię, mieliśmy głowy pełne różnych pobieżnych opinii i stwierdzeń zasłyszanych od innych, czy wyłapanych w mediach. Część z nich okazała się zaskakująco prawdziwa, ale większość można między bajki włożyć. Chcecie wiedzieć co? Zapraszamy do lektury naszego zestawienia faktów i mitów na temat Islandii.

• Na Islandii nawet w lecie jest ciągle zimno i pada. – MIT
  

Osobiście uwielbiam stereotypy dotyczące pogody. Większość moich zagranicznych znajomych jest przekonana, że w Polsce od listopada do kwietnia żyjemy zasypani śniegiem a mrozy sięgają 30 stopni poniżej zera… Poglądy na temat islandzkiej pogody są podobne. Oczywiście, klimat wyspy wysuniętej tak daleko na północ, nie może być porównywany do greckiej czy hiszpańskiej sielanki, ale z drugiej strony krótka obserwacja wykresów klimatycznych i prądów morskich przepływających przy Islandii pozwala stwierdzić, że latem nie musimy tam nosić puchowej kurtki i dwóch swetrów pod spodem.

Islandzkie lato jest bardzo krótkie i rześkie (temperatury oscylują około 15^oC, i co ważne, dobowe amplitudy temperatury są niewielkie). Deszcz pada dość często, to prawda, ale zdarzają się nawet tygodnie bez opadów, zwłaszcza na północy kraju. My mieliśmy dużo szczęścia i trafiliśmy na tydzień bez kropli deszczu, z temperaturą przekraczającą 25^oC. Brzmi dobrze? My nie narzekamy, choć oczywiście nie ma co generalizować i pewnie są i tacy, którzy doświadczyli najgorszej strony islandzkiego klimatu podczas swoich podróży.

• Islandia to prawie że bezludna wyspa, sklepy oddalone są od siebie co najmniej o 150 km. – MIT, ale…

Wprawdzie populacja Islandii jest mniejsza niż liczba mieszkańców Lublina, kraj ten zalicza się do jednych z najlepiej rozwiniętych na świecie. W naszym rozumieniu miasta, Islandia posiada tylko dwa, Reyjkjavik i Akureyri, jednak w każdej mieścinie, liczącej nawet kilkudziesięciu bywalców znajduje się sklep wyposażony w żywność wszelakiego rodzaju, środki higieniczne a często i sprzęt kempingowy. Jeśli nie ma sklepu, jest stacja benzynowa, często z barem i toaletami. Na naszej trasie dookoła wyspy zanotowaliśmy najdłuższy odcinek bez żadnego sklepu wynoszący 150 km. W rowerowym postrzeganiu odległości to dwa dni jazdy. Taki czas da się chyba przetrwać, bez dodatkowych zakupów? Problem zaczyna się dopiero, gdy chcemy zwiedzić interior. Tam ludzie nie mieszkają, a co za tym idzie, infrastruktura turystyczna jest bardzo okrojona. Jeśli planujecie wyprawę w głąb wyspy (co wymaga a) doświadczenia, b) długich przygotowań) musicie zabrać ze sobą zapasy na 4-5 dni.

• Na Islandii można doświadczyć dzikiego piękna natury. – PRAWDA, ale…
  

Islandia oferuje podróżnikom dzikie piękno natury, nieskażone przez człowieka, zapierające czasem dech w piersiach, lecz niestety ze względu na rosnącą popularność wśród turystów z całego światach, niektóre miejsca stały się masowymi atrakcjami, zalewanymi w sezonie przez, często bezmyślnych wycieczkowiczów. Czasem, żeby poczuć dzikość wyspy trzeba zboczyć ze szlaku lub poczekać aż wszystkie autobusy z grupami odjadą do hoteli. Podróż rowerem i noclegi w namiocie zdecydowanie ułatwiają doświadczenie w 100% dzikości Islandii.

• Na Islandii zakup alkoholu graniczy z cudem. To prawie prohibicja. – MIT
  

Nie będziemy ukrywać, że na Islandii alkohol nie jest aż tak szeroko dostępny jak w Polsce. Na każdym rogu nie znajdziecie monopolowego z szeroką gamą piw i mocniejszych trunków. Żeby kupić piwo mocniejsze niż  2% trzeba udać się do specjalnego sklepu mającego licencję na sprzedaż alkoholu, który zwie się Vinbudin. Jednak sklepy te są dość powszechne w nawet niewielkich miejscowościach i czynne są zwykle od 10.00 do 19.00. Oferują wszelkie możliwe alkohole, od piw, przez wina, po wódki i inne wymyślne trunki z całego świata. O cenę nie pytajcie, bo boli mnie portfel, jak tylko pomyślę, ile zapłaciłam żeby napić się normalnego (czyli  5%) piwa. Za to jeśli jesteście amatorami tzw. sikaczy, to w każdym markecie dostaniecie 2%, za to mocno chmielone piwka. Na orzeźwienie po ciężkim dniu spędzonym na rowerze wprost idealne.

• Islandia jest wściekle droga. – PRAWDA
  

To nie niespodzianka, że kraje nordyckie do tanich nie należą, jednak Islandia bije wszelkie rekordy pod względem drożyzny. Nawet w dyskoncie za zwykłe zakupy żywnościowe zapłacicie tak jak w Polsce za luksusowe towary w najlepszych delikatesach, z tą różnicą, że tam za tę samą cenę dostaniecie kiepskiej jakości półprodukty.

Przykładowe ceny: (stan na rok 2017, kurs: 100 koron = 3,60 zł)

• chleb (paczkowany, a la tostowy) – 350 koron
• świeże pieczywo z piekarni (chleb + dwie bułki) – 885 koron 😮
• benzyna (1l) – 190 koron
• lody z budki, rożek – 450 koron
• coca cola puszka – 240 koron
• banany 1 kg – 100 koron

Boli, prawda?

• Najtańszy sklep na Islandii to Bonus. Tylko tam należy robić zakupy. – MIT
  

Jeśli już mowa o cenach i zakupach, warto zatrzymać się na chwilę na temacie względnie tanich marketów. W Internecie krąży opinia, że jak zakupy na Islandii to wyłącznie w Bonusie (https://www.bonus.is/). Owszem, sklep należy do najtańszych w kraju i uważany jest za dyskont, jednak nie wszystkie produkty są w nim aż tak oszałamiająco tanie. Porównaliśmy je z cenami z konkurencyjnym Kronanem i niektóre produkty okazały się być tańsze w tym drugim. Co więcej, nawet w mniejszych sklepach sieci XXX, ceny nie są dużo wyższe niż w popularnym Bonusie, a zdarzają się promocje i można dostać towar po cenie dyskontowej (oczywiście w islandzkim rozumieniu tego słowa). Tak jak i u nas, nie tylko Biedronka jest tania.

• Język islandzki jest bardzo trudny i brzmi jak język orków. – PRAWDA
  

Nie byłbym aż tak brutalna, porównując islandzki to mowy złych stworów, jednak prawdą jest, że islandzki to jeden z trudniejszych języków na świecie. Świadczy o tym choćby skomplikowana fonetyka, obecność aż 5 dyftongów, obecność wielu form z języków starogermańskich i wreszcie, a może przede wszystkim fleksyjność, czyli odmiana rzeczownika przez przypadki (tak, my też to w polskim mamy).